کتاب گیاه شناسی دارویی | (رده بندی بر اساس APG)

کتاب گیاه شناسی دارویی | (رده بندی بر اساس APG)

گیاهان دارویی (به انگلیسی: Medicinal plants)گیاهانی هستند که یک یا برخی از اندام‌های آن‌ها حاوی مادهٔ مؤثره است. این ماده که کمتر از ۱٪ وزن خشک گیاه را تشکیل می‌دهد، دارای خواص دارویی مؤثر بر موجودات زنده است.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی بالغ بر ۸۰ درصد مردم جهان عمده ترین نیازهای درمانی خود را از گیاهان دارویی تامین می کنند. از طرفی گیاهان دارویی مهمترین منبع تهیه داروهای موجود و همچنین به عنوان منبع اصلی تحقیق در درمان، به خصوص بیماری های جدید و نوظهور می باشند. برای توسعه داروهای گیاهی، شناسایی علمی گیاهان دارویی از جایگاه ویژه ای برخودار است.

در کتاب گیاه شناسی دارویی حاضر، گیاهان با جدیدترین روش (به کمک آنالیز توالی دی ان ای، رده بندی شده و جایگاه علمی آنها مشخص گردیده است، همچنین تصاویر هر گیاه پس از انتخاب از منابع متعدد، مجدداَ به صورتی طراحی شده است که شناسایی آنها را راحت تر کند. این کتاب برای عموم علاقمندان و محققان از جمله اساتید و دانشجویان رشته های علوم پزشکی مثل داروسازی، طب سنتی و فارماکوگنوزی، علوم گیاهی (گیاهان دارویی، زیست شناسی، کشاورزی، منابع طبیعی و باغبانی) و همچنین برای کارشناسان بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آموزش عالی، صنایع، تولید کنندگان و توزیع کنندگان و به ویژه برای پژوهشگران می تواند مفید باشد.

درباره گیاهان دارویی :

در پزشکی کهن،داروها از گیاهان بدست می آمدند.در تولد رستم موبد پزشک،به دستور سیمرغ مرهمی از کوبیدن گیاهی مخصوص و آمیختن آن با شیر و خشک کردن آن در سایه،ساخته و بر زخم عمل رودابه می گذارد.نکتهٔ ظریف این دستور،توصیه به خشک کردن مرهم در سایه است تا خواص آن در اثر نور آفتاب و گرما از بین نرود،توصیه‌ای که امروز هم در نگهداری داروها به قوت خود باقی است. شناخت مواد دارویی مورد استفادهٔ مصریان قدیم از روی پاپیروس‌های مقدسی که از آنان به جای مانده‌است، میسر می‌باشد.

باارزش‌ترین این پاپیروس‌ها «پاپیروس اسمیت» است. مصریان تقریباً از همهٔ قسمت‌های گیاه استفاده می‌کردند. طب بابل توسط الواح کوچکی که نام داروها را به خط میخی روی آن‌ها نوشته‌اند بر جای مانده‌است. عناصری که آن‌ها بکار می‌بردند اساساً ریشهٔ گیاهی داشته‌است. در دستورهای بابلی‌ها برخلاف مصریان وزن و اندازه ذکر نشده‌است. در متون هند قدیم گیاهان طبی به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروه اول یا به‌عنوان مسهل، قی‌آور یا ملین به کار می‌روند یا باعث ترشح بینی می‌شوند و گروه دیگر مسکّن هستند.

در کنار طب سوزنی که در چین اختراع شده، مهم‌ترین قسمت طب سنتی چین علم داروهای گیاهی بوده‌است. | کتاب گیاه شناسی دارویی

معرفی رشته گیاهان دارویی | کتاب گیاه شناسی دارویی