تومورها و هومیوپاتی

خلاصه کتاب :

مقدمه مترجم و نگارنده، بر کتابِ ارجمند تومورها و هومیوپاتی

سپاس بیکران بر خالق یکتا که فرصت دیگری به حقیر – جهت تداوم وظیفه نشر حقایق طبّ شریف هومیوپاتی – ارزانی فرمودند.

کتاب حاضر «تومورها و هومیوپاتی – اصول و مبانی» که توسط یکی از عُلماء و اساتید سرشناس هومیوپاتی یعنی «پرفسور دکتر فرّخ ماستر» نگارش یافته، حاصلِ تجربیات ۲۰-۳۰ ساله ایشان در تحقیق، تدریس و درمان بیماران سرطانی بوده است. البته ایشان هنوز خودش را مبتدیِ این راه می‌داند و آرزومند است که هومیوپاتهای دانشمند  و فعال جهانی بتوانند در این راه گامهای مؤثرتری برداشته تا این بلای خانمانسوز – که هر ساله جان صدهاهزار نفر را در سطح جهان می‌گیرد – حداقل تحت کنترل درآید.

باوجودیکه این کتاب را حدود دو سال اخیر در اختیار داشتم و چندین بار هم آنرا مطالعه کرده بودم، ولی چون زمینه هضم آنرا در شرایط هومیوپاتی قبل آماده ندیدم، مبادرت به ترجمه آن نکردم.

اخیراً بعلت استقبال همه‌جانبه مردم کشور عزیزمان ایران – اعم از گروه پزشکی و عامّه مردم – از این شیوه درمانِ مرضیّه و تلاشهای مستمری که دست‌اندرکاران عزیز رشته هومیوپاتی در زمینه تدریس، درمان و تبلیغاتِ مربوطه انجام داده‌اند، علاقه به ترجمه و انتشار آن در من زنده‌تر شد.

اصولاً سرطان، بیماری جدیدی نیست، چون از زمانهای بسیار قدیم آنرا می‌شناختند و واژه «سرطان=خرچنگ» هم از همان زمانها رایج شد. با مراجعه‌ای گُذار به تاریخ پزشکی کشور عزیزمان ایران – از قبل اسلام تا دوران شکوفائی طبّ اسلامی – می‌توان آثاری از آنرا به راحتی پیدا نمود.

ولی متأسفانه، در قرون جدید،  بویژه در یکصدسال اخیر، بعلل:

(۱) ورود آنتی‌بیوتیکها و داروهای سرکوبگرِ پُرعوارضی چون آنتی‌بیوتیکها و داروهای شیمیائی دیگر و سرکوب بیماریها و اجازه ندادن به بدن برای دفاع از خود، سیستم دفاعی بدن روز به روز ضعیف‌تر شده، بطوریکه در ادوار جدیدتر، ضمن شیوع بیماریهایِ لاعلاج مختلف دیگر، سرطان نیز غوغا می‌کند و شیوع بیشتری یافته است، بطوریکه طبق آمارهای منتشر شده از طرف سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سرطان بین سنین ۱۵-۴۵ سالگی بیداد  می‌کند.

(۲) بعلت ورود واکسن‌های  مختلف – جهت پیشگیری از بیماری‌های واگیردار – و استفاده گسترده از آنها از بدو تولد، بتدریج سیستم دفاعی کودک و نوجوان را ضعیف‌تر کرده‌اند و نه نتها سرطان، بلکه بیماریهای جدیدی که علل ناشناخته‌ای دارند هم سربرآورده‌اند که خود مزید بر علت شده‌اند.

۳-مشکل و مسأله اساسی  دیگری غیر از داروهای سرکوبگر و مُخرّب شیمیائی و واکسنها، آلودگیهای شدید محیط  زیست توسط انواع سموم حشره‌کُش، کودهای شیمیائی و بدتر از همه، استفاده بی‌رویه از مواد و عناصر پرتوزا و آزمایشات اتمی بی‌حاصل و استفاده وسیع از بمب‌های شیمیائی و اتمی در جنگهای منطقه‌ای، باعث شده تا بیماریهای لاعلاج و مصنوعی جدیدی پا به عرصه وجود گذارند، و سرطان نیز شیوع سرسام‌آوری پیدا کند.

-«و اما درمان سرطان با طبّ هومیوپاتی»-

-گرچه اتیولوژی (علّت) بیماری به اصطلاح «سرطان» تاکنون مشخص نشده، امّا ویژگی مشخص آن، ما را بر آن می‌دارد که آنرا بعنوان یک میازم جداگانه درنظر بگیریم.

-در همین رابطه، باید به‌بینیم که آیا سرکوب مکرر بیمارهای میازماتیک دیگر با دوزهای سنگینی از داروهای به اصطلاح مُدرن (آلوپاتیک)، مسئول پیدایش یک آشوب در ارگانیسم به شکل این بیماری کاملاً بغرنج و مرگ‌آفرین – یعنی سرطان – می‌باشد یا نه؟!

نیز می‌توان این بیماری را امروزه بعنوان یک نتیجه و مرحله نهائی بیماری‌هایِ مزمن درنظر گرفت.

افراد باشنیدن نام بسیار مشهور «سرطان» – که مسأله درمان‌ناپذیریِ آنرا در ذهن تداعی می‌کند – به شدت هراسان و ناامید می‌شوند.

باید اذعان کنیم که در طبّ هومیوپاتی، حوزه‌های وسیع و بی‌شماری برای درمان سرطان وجود دارد. در اکثر موارد، از همان مرحله اولش و نیز در موارد زیادی، از مرحله دوم آن، درمانی مطمئن، بی‌ضرر و شفابخشی با هومیوپاتی وجود دارد. حتی، مرحله سوم بیماری – اعم از کارسینوما یا سارکوما – هم با روشهای جدید طبّ هومیوپاتی درمان می‌شوند، مگر آنکه بیماری بسیار پیشرفته و گسترده شده و نیروی حیاتی بیمار – یا براثر درمانهای سرکوبگرِ قوی و یا بعلت دیر مراجعه کردن – خیلی ضعیف شده باشد، که در اینصورت درمانهای آرام‌بخشِ قابل اعتمادی توسط هومیوپاتی وجود دارد. در این مرحله ما می‌توانیم درد و سوزش بسیارزیاد و ترشحات غیرعادی (اعم از خون و سایر ترشحات) این بیماری وحشتناک را با داروهایِ هومیوپاتی کنترل نمائیم.

-هومیوپاتهای کلاسیک و مشهور جهان، هم‌اکنون خدمات باارزشی در زمینه‌درمان و کنترل سرطان – از همان مراحل اولیه آن – ارائه می‌دهند.

در قرون گذشته، حتی در ادوار اولیه کشف هومیوپاتی، بحثِ درمان سرطان توسط هومیوپاتی، مطمح نظر دانشمندان این رشته بوده و حتی پزشکانی چون دکتر بورنه، پرفسور کنت، دکتر هرینگ، دکتر کلارک و اخیراً هم دکتر ویتولکاس، دکتر سانکاران، دکتر ویجایاکار، دکتر سِگال و دهها نفر از اساتید مشهور این رشته، صدها مورد از بیماران سرطانی را مورد مداوا قرار داده‌اند؛ بویژه در کتاب معروفِ «Best-of-Burnett» که توسط دکتر چیتکارا جمع‌آوری و تألیف یافته، موارد زیادی از درمان سرطان وجود دارد که در نیمه دوم قرن نوزدهم توسط دکتر بورنه با طب هومیوپاتی صورت گرفته است.

*مثال بارزِ این محققین، در دو دهه اخیر، دکتر راما کریشنان هندی است که با تحقیقات و تجربیات و ابداعات جدیدش، تاکنون توانسته بیش از پنج هزار مورد بیمار سرطانی را درمان و نتایج کارهای خود را به شکل مکتوب  و مستند به جهانیان اعلام نماید.

*در اینجا شایسته ذکر است متذکر شوم که زمینه ارثی و ژنتیک سرطانِ اطفال، کودکان و افراد جوان را می‌توان توسط هومیوپاتی ریشه‌کن کرده و از آنان افراد سالمی ساخت که چشم‌انداز جدیدی را در تاریخ پزشکی گشوده است.

بنابراین، هومیوپاتی، دارای پاسخی بسیار مطمئن، خاص و قابل اعتماد بر علیه این بلای خانمانسوز است.

پیشگیری از سرطان، تنها با درمان مناسب و مداومِ هومیوپاتی میسّر است، قوانین و دکترین هومیوپاتی، تنها راه درمان است.

هومیوپاتی در رابطه با درمان این بیماران، به شکل مواجهه و درمان بیماران مزمن عمل می‌کند.

مؤلف کتاب (میازم‌ها-«دکتر چودری») می‌گوید: در بسیاری از بیماران مذکور، من به نتایج مورد انتظارم رسیده‌ام و حتی گاهی نتایج معجزه‌آسا دیده‌ام و نیز در تخفیف و کاستن بیماری سرطان و رساندن بیمار سرطانی به مسیر بهبودی – از طریق اصول مؤکد و قابل پیگیر هومیوپاتی – به موفقیت‌های زیادی دست یافته‌ام.

همه ما از این حقیقت آگاهیم که در هومیوپاتی نیز محدودیت‌هائی وجود دارد. ما نمی‌توانیم انتظار نتایج مطلوب را در مواردیکه (۱) سمپتوم‌های مخصوص مستقلی وجود ندارند، (۲) واکنش معکوس به داروی درست انتخاب شده – بهردلیلی  و یا فقدان نیروی حیاتی در بیمار وجود دارد – داشته باشیم.

-اغلبِ این موارد، غیرقابل درمانند. یعنی این نکته مهم را نباید نادیده گرفت که در هر بیماری مزمنی – ازجمله سرطان – حالات برگشت‌پذیر و برگشت‌ناپذیر داریم، بویژه در درمان سرطان، که اگر تمام اندام‌ها درگیر (متاستاز) شده باشند، یعنی بیمار و بیماری به مرحله غیرقابل‌بازگشتی رسیده باشند، نیروی حیاتی بیمار بی‌نهایت ضعیف شده و قادر به دریافت و بکارگیری فرکانسهای داروی هومیوپاتی نمی‌باشد.

بنابراین، در چنین شرایطی، نباید از طبّ هومیوپاتی انتظار معجزه را داشت و در خصوص کارآئی آن غُلو نمود.

*این کتاب توانسته در فصول مختلف خود، هم از دیدگاه طبّ رایج به معرفی سرطان و عوامل و خاستگاه ظاهری آن پرداخته و نیز دیدگاه طبّ هومیوپاتی را در نحوه شناختِ علل و عوامل و چگونگی پیشگیری و درمان آن مطرح و ارائه نماید.

*کتاب حاضر، علاوه بر معرفی و تشریح سه گروه از داروهای اساسیِ هومیوپاتی برای درمان بیمار سرطانی، مسائل اجتماعیِ مرتبط با بیمارِ سرطانی، خانواده، بستگان، دوستان و محیط زندگیش و نقش و تأثیر تغذیه و مسائل تغذیه‌ای در پیشبرد درمان بیمار سرطانی را هم بررسی و توصیه‌های لازم را در خصوص آنها ارائه نماید.

*از طرف دیگر، بر نقشِ روش‌های رایج تشخیصِ مراحل بیماری از شیوه‌های پاتولوژیکی متداول و مکان‌یابی آن از راه دستگاه‌های تشخیصی مختلف تأکید ورزیده و حتی درمان سرطانها را از طریق طب رایج – با وجود خطرناک و پرعوارض بودنشان – در پاره‌ای از موارد – بعلت قانونی بودن روشهای مذکور – توصیه نماید، البته، نه بعنوان درمانهای اساسی و رادیکال. ضمناً نحوه درمانِ عوارضِ ناشی از شیمی‌درمانی و جراحی را هم با روشهای خودشان ارائه و رهنمود داده است.

*و در پایان، ضمن ارائه موارد درمان‌شده مختلفی از سرطان با طب هومیوپاتی، متذکر شده است که طب هومیوپاتی هنوز راه درازی در این خصوص در پیش دارد بویژه اینکه بیمار سرطانی، زمانی به ما معرفی و یا بما مراجعه می‌کند که یا مراحل پایانی بیماریش را طی می‌کند و یا بر اثر درمانهای سرکوبگر مختلف، باعث گسترش هرچه بیشتر بیماری شده‌اند و یا بیماری را به مراحل غیرقابل درمانش سوق داده‌اند، در چنین شرایطی، اگر کسی از طبّ هومیوپاتی انتظار معجزه را داشته باشد، تصوّر باطلی داشته و یا خواسته آنرا زیر سئوال بیرد که آری، این طب هم کارآئیِ درمانی لازم را در این زمینه – با وجود تبلیغاتِ پرصُمطراق خود – ندارد؟! که البته این افراد یا مغرض‌اند و یا حسود و یا بی‌خبر و جاهل.

*البته، لازم به یاآوری است که درمان چنین بیمارانی، به صبر و حوصله زیادی – هم از جانب پزشکِ هومیوپات و هم بیمار – نیاز داشته و باید قبل از شروع درمان – مثل درمان هر بیماری مزمن دیگر ی- توجیهات لازم و نیز درازمدت بودنِ طول درمان را به بیمار و خانواده وی یادآور شد، تا ضمن پذیرابودن نوع درمان – که طبعاً با درمانهای رایج دیگر تفاوت ماهُوی دارد – همکاری بیمار را نیز جهت تداوم درمان جلب نمائیم.

*در پایان، مطالعه این کتاب ارجمند را به همکاران هومیوپات و دانشجویان هومیوپاتی توصیه نمایم، باشد که ضمن آموختن توانائی‌های طب هومیوپاتی در درمان بیمار سرطانی، خود نیز بتوانند با استفاده از مطالب و راهکارهای آن و در سایه تدبیر و نبوغ ایرانی – اسلامی خود، محتوا و رهنمودهای آنرا بارورتر ساخته و در درمان بیماران سرطانی خود بنحو احسنت بکار گیرند.